Święta Bożego Narodzenia w Polsce zaczynają się 24 grudnia. W tym dniu, wieczorem, o zmroku, gdy pierwsza gwiazda pojawi się na niebie, wszyscy siadają do stołu. W każdym domu rozpoczyna się uroczysta kolacja, którą nazywamy Wigilą.

Przed wieczerzą wigilijną dzielimy się opłatkiem i składamy sobie życzenia: dużo zdrowia, szczęścia, pomyślności. W Polsce lubimy sobie składać życzenia i życzyć sobie wiele dobrych rzeczy..
Opłatek to bardzo cienki rodzaj chleba, zrobiony z mąki i z wody. To dla nas znak pojednania i okazja by pogodzić się z tymi, z którymi żyjemy w niezgodzie.

Według tradycji polskiej na stole wigilijnym powinno się pojawić 12 potraw. W różnych regionach Polski przygotowuje się różne dania.
Najważniejszymi potrawami są barszcz z uszkami, karp smażony, kapusta z grochem, kapusta z grzybami, kompot z suszonych śliwek.

W południowej Polsce, na Śląsku, przygotowuje się moczkę i kutię – są to dania nieznane dla mieszkańców innych regionów Polski. Potrawy wigilijne są postne czyli bezmięsne.

Po Wigilii śpiewamy kolędy. W Polsce jest dużo starych kolęd. Najstarsze pochodzą z czasów średniowiecza.

W niektórych regionach Polski po domoch chodzą kolędnicy, którzy śpiewają kolędy i składają życzenia.

O północy, w kościołach odbywa się pasterka – uroczysta msza, w której uczestniczy wiele osób.

A w Boże Narodzenie, 25 grudnia, znajdujemy prezenty pod choinką. Ten zwyczaj nazywamy w Polsce gwiazdką, ponieważ prezenty kładziemy pod choinką, gdy na niebie pojawia się pierwsza gwiazda.

W Boże Narodzenie spotykamy się z bliskimi i objadamy się ciastami przygotowanymi na ten dzień.

Zaraz potem znowu świętujemy Nowy Rok. W każdym mieście witamy go sztucznymi ogniami i życzymy sobie szczęśliwego Nowego Roku!

zmrok (genre masc.) – le crépuscule
o zmroku – au crépuscule
pojawić się (dokonany), pojawiać się (niedokonany) – apparaître
który, która, które – qui, que
nazywamy Wigilą, nazywać (coś/qch) czymś + Instrumental (Narzędnik) – appeler qch
przed + Instrumental (Narzędnik)
wieczerza (fem.) – un souper solennel
dzielić się (ndk), podzielić się (dk) czymś + Instrumental (Narzędnik) – partager qch
składać sobie życzenia – se souhaiter
życzyć + Genitive (Dopełniacz) – se souhaiter
pomyślność (g. fem) – une prospérité
cienki – fine
znak – un signe
godzić się (ndk), pogodzić się (dk) – se concilier
żyć w niezgodzie – vivre en désaccord
według (+ Genitive) tradycji – d’après la tradition
powinno się pojawić – il doit apparaître
danie (g.neutre), dania – un plat
potrawa (g. fem.), potrawy- un plat
nieznany, nieznana, nieznane – inconnu
postny, -a, -e – maigre
bezmięsny, -a, -e – sans viande
kolęda (fem), koledy – une chanson de Noël
najstarszy, -a, -e – le plus ancien
pochodzić z – provenir de
czasy (pluriel) średniowiecza – le temps du Moyen-Âge
niektóry, a, e, niektóre (pluriel) – certain
chodzić po domach – rendre visite d’une maison à l’autre
odbywać się (ndk) / odbyć sić (dk) – se tenir
uczestniczyć w (we) + Locative – participer à
choinka (fem), choinki – le sapin de Noël
zwyczaj (r. masc), zwyczaje – une coutume
kłaść (ndk) , położyć (dk) – mettre
msza (fem) – une messe
zajdować (ndk), znaleźć (dk) – trouver
gwiazda (fem), gwiazdy – une étoile
gwiazdka (diminutif) – une petite étoile
bliski, bliscy (pluriel) – un proche
objadać się, objeść się – se gaver
ciasto (neutre), ciasta – une pâtisserie
przygotowany, a, e – péparé
zaraz potem – tout de suite après
znowu – à nouveau
świętować – fêter
sztuczne ognie – les feux d’artifice